Predictable Success: bedrijfscyclus volgens Les McKeown

De levenscyclus van een bedrijf is uitgebreid beschreven door Les McKeown in zijn boek Predictable Success. In de komende blogs zullen we een aantal fases uitdiepen: de Early Struggle, de Funfase, de Whitewaterfase en de fase van Predictable Succes. We zullen Saskia en haar bedrijf Slowmow volgen op haar pad naar Predictable Success en de kenmerken en uitdagingen van de verschillende fases behandelen. We zullen zien met welke aanpak zij dichter bij haar doel komt. Maar we beginnen met een algemeen overzicht van het model, aan de hand van de metafoor van een marathon.

Een bedrijf runnen is een marathon lopen

Je hebt een visie: je wilt een marathon lopen. Je begint met 100 meter. Het startschot klinkt en je vertrekt. De start is zwaar. Langzaam kom je in beweging, je hele lichaam moet momentum krijgen. En dan ga je. Je hoeft er bijna niets meer voor te doen. Je verbrandt alle suikers die in je lichaam rondhangen en zonder dat je er hard voor hoeft te werken, zonder verzuring, bereik je de finish. Zo werkt het bij een bedrijf runnen ook: na een Early Struggle om te overleven, vlieg je ervandoor zonder dat het moeite kost.

Alles lukt in deze Funfase en je product valt niet aan te slepen. Maar nu wil je verder rennen. Je wilt je bedrijf duurzaam succesvol maken. Je wilt die marathon rennen. Om dat te halen red je het niet met de suikers in je lichaam: je moet een duurzame manier vinden om te rennen, anders stort je in. Je moet je lichaam aan het werk zetten om nieuwe energie op te wekken en oud melkzuur af te breken. Hierdoor ga je langzamer, maar je houdt het veel langer vol. Met de juiste balans tussen snelheid en inspanning ren je tot het eind van de wereld.

De sprint doortrekken: naar Predictable Success

Hetzelfde wil je voor je bedrijf. Na de Early Struggle en de Funfase, wil je de sprint doortrekken. Met een uiterste krachtinspanning duw je vermoeidheid aan de kant en… de verzuring treedt in. De suikers zijn op en er beginnen gebreken te ontstaan. Het bedrijf komt in de Whitewaterfase. Er worden fouten gemaakt, delen van het bedrijf functioneren niet meer naar behoren en de motor sputtert van uitputting. Het lichaam doet pijn en je staat voor de keuze: stoppen of van tempo wisselen.

Systematische aanpak

Om het bedrijf verder te brengen moet er structureel iets veranderen. Je hebt een systematische aanpak nodig, want het bedrijf is te groot geworden om in je eentje te overzien. Het tempo moet omlaag en er moet een duurzaam verbrandingsproces op gang worden gebracht. Dit kost energie, terwijl alles alleen maar moeizamer lijkt te gaan. Dus je wilt terug naar de fase waarin alles lukte. Je wilt weer plezier. Je wilt de marathon rennen zoals je de 100 meter rende. Maar dat kan niet. Je hebt geen keuze: je wilt een marathon rennen, dus je moet vertragen. Je wilt een bedrijf runnen, dus je moet structuur en beleid aanbrengen. Anders houd je het niet vol.

Predictable Success

Wie voldoende getraind heeft en het juiste tempo aanhoudt, kan de marathon lopen. Het bedrijf komt in de juiste stroomversnelling en geniet van een voortgaande groei: de fase van Predictable Success. Het beslissingsproces is dan wel trager dan in het begin, maar de implementatie is goed en efficiënt.

Treadmill

Let op! Hier ontstaat het gevaar van overtraining. Onder de indruk van het succes van nieuwe systemen, ontstaat de neiging om alles te systematiseren. Je werkt zo hard om beter en efficiënter te worden, dat je jezelf in de vingers snijdt. Je spieren raken overbelast en je krijgt blessures. De groei stokt en je komt in de Treadmillfase terecht, waarin je kunt blijven rennen, maar geen meter vooruit komt. Hardlopers worden doodlopers.

Terug naar Predictable Success

Geen paniek! Het is nog niet te laat om het tij te keren en terug te navigeren naar het rustige vaarwater van voorspelbaar succes. Blijf luisteren naar je lichaam en volg het trainingsschema. Evalueer de nieuwe processen, ga na welke de communicatie onnodig vertragen en gooi ze overboord. Werk met pieken en rustmomenten, zodat het bedrijf na een sprintje even op adem kan komen.

Big Rut

Wanneer je geen maatregelen treft om de overtraining tegen te houden, maak je je spieren kapot. Je lichaam schreeuwt om een pauze, maar omdat je (te volle) trainingsschema zegt dat je moet trainen, ga je trainen. En toch kun je je concurrenten niet bijhouden. Dus je gaat meer trainen en maakt alleen maar meer kapot. Je ontwikkelt een blinde vlek voor je eigen falen. Je ziet niet dat het je eigen systemen zijn die voor de slechte resultaten zorgen. Je bent terecht gekomen in de Big Rut (grote sleur).

Uitgeput; een bedrijf aan de grond

Als je de overbodige systemen niet elimineert, raakt het bedrijf meer en meer verstrikt in zijn eigen bureaucratie. Je volgt de procedures ‘omdat we het altijd zo doen’ en niet meer omdat het wat oplevert. De ambitie om te ontwikkelen verdwijnt en iedereen ‘vindt het wel prima zo’.

Death Rattle

Afhankelijk van de omvang van de financiële middelen van een bedrijf, kan het Big Rut heel lang volhouden. Maar uiteindelijk houdt het op te bestaan. Uiteindelijk is er de fut niet meer om de hardloopschoenen aan te trekken en naar buiten te stappen. Na een laatste Death Rattle, hangt het bedrijf voorgoed zijn schoenen aan de wilgen.

Hoe ondergaat Saskia met haar fictieve bedrijf Slowmow deze levenscyclus? Lees in de volgende blogs hoe het bedrijf zich vanaf het startschot ontwikkelt.

Blog 2 – Predictable Success: Early Struggle en Funfase
Blog 3 – Predictable Success: de Whitewaterfase
Blog 4 – Predictable Success: de alternatieve Whitewaterfase
Blog 5 – Predictable Success: de laatste fase